tid (subst.)

• 1. (i faste uttrykk) (subst.) aejkie

  ikke alltid

  ij gaajhken aejkien

• 2. (subst.) baaletje

  fra før i tiden - gammeldags

  dej baaletji

• 3. (subst.) beeletje

  de tiders

  dej beeletje

• 4. (subst.) tïjje
• 5. (ha tid) (verb) astedh (verb) nööredh (verb) nöödtedh

  Jeg har ikke tid å dra dit.

  Im manne asth dahkoe vuelkedh.